https://www.facebook.com/vallury.sarma/posts/517345444969540
నందిరాజు వారు మళ్ళీ నన్ను గురు అర్జునదేవ్ నుండి త్రేతాయుగానికి, ద్వాపరయుగానికీ తీసుకు వెళ్ళీపోయారు.
రావణుడు బ్రహ్మదేవుని వంశీకుడు. పులస్త్యుడు బ్రహ్మ మానస పుత్రుడు, ప్రజాపతి, మహర్షి. ఆయన కుమారుడు విశ్రావసు మహర్షి. అతడి భార్య దైత్య రాజకుమారి కైకసి. వారి కుమారుడు రావణుడు. అతని చెల్లెలు మీనాక్షి, తరువాత శూర్పణఖగా ప్రసిద్ధం. వేదవేత్త. సామగానంలో పేరెన్నికగన్నవాడు. గొప్పవీణావాదకుడు. మహా శివభక్తుడు, తాపసి.
యక్ష రాజు, ఉత్తరదిక్పాలకుడు కుబేరుడు అతని సవతి సోదరుడు. బ్రహ్మను గూర్చి తపస్సుచేసి వరాలు పొందాడు. హిమాలయాలలో తపస్సుచేసి శివుని మెప్పించాడు. ఆయన తపస్సుచేసిన స్థలమే రాక్షస థల్, కైలాస పర్వతం సమీపములోని మానస సరోవరం పక్కనే ఉంటుంది. లంకానగరాన్ని కుబేరుడు నిర్మించాడు. పుష్పక విమానంలో యక్షలోకానికి, లంకకూ మధ్య తిరిగేవాడు. దీనిని రావణుడు వశపరచుకొని, విమానాన్ని కూడా స్వంతం చేసుకున్నాడు. రావణుడు మంచి పాలకుడు. అతని పాలనలో లంక ఐశ్వర్యంతో తులతూగినది. అంత సంపద గల పట్టణం ఆసమయంలో భారతదేశంలో లేదు. రావణుడు మహాపండితుడు. జ్యోతిషం, వ్యాకరణం, మంత్ర శాస్త్రం, ఆయుర్వేదం వంటి శాస్త్రాలలో నిష్ణాతుడు. ఆయన ప్రతిష్ఠించిన శివాలయాలు ఎన్నోఉన్నాయి. ఆయన పూజించిన అమ్మవారి విగ్రహమే కాశ్మీరులో శ్రీనగరం సమీపంలోని క్షీర భవానీ ఆలయం. ఆయనకే ఆలయాలు, ఉన్నాయి. ఆయన ఋషియైన మంత్రాలున్నాయి.
JAJAI SARMA
భర్తృహరి ఇలా చెప్పాడు.
కేయూరాణి న భూషయంతి పురుషం హారాః న చంద్రోజ్జ్వలాః
న స్నానం న విలేపనం న కుసుమం నాలంకృతా మూర్ధజా
వాణ్యేకా సమలంకరోతి పురుషం యా సంస్కృతా ధార్యతే
క్షీయంతేऽఖిల భూషణాని సతతం వాగ్భూషణం భూషణం !!
పై శ్లోకానికి తెలుగులో పద్యము.
భూషలు కావు మర్త్యునికి భూరి మయాంగద తార హారముల్
భూషిత కేశ పాశ మృదు పుష్ప సుగంధ జలాభిషేకముల్
భూషలు కావు పూరుషుని భూషితు జేయు పవిత్ర వాణి వా
గ్భూషణమే సుభూషణము భూషణముల్ నశియించునన్నియున్ !!
ఈ పై విషయములు కాని, వ్రాయబోయు విషయములు కాని మీకు తెలియనివి కావు. కాని మీ వ్యాసము చదివినతరువాత కొంతమంది పిన్నలు ప్రతినాయకులను అనుసరించే ధోరణి అవలంబించకుండా, ఈ నాలుగు వాక్యములు.
మనకి మూలము వాల్మికి ప్రసాదిత శ్రీమద్రామాయణము ఆధారము గా చేసుకుని శ్రీరామాయణము లోని వ్యక్తిత్వాలు అర్ధము చేసుకోవాలి. అలాగే శ్రీమద్భారతము., వ్యాస ప్రణీతము మూలము కదా!
పై పద్యాలలో భర్తృహరి చెప్పినట్లు శ్రీరామాయణ,శ్రీమధ్బారతములలోని ప్రతినాయకులకు , వారి భాషణములు వారికి భూషణములు కాలేక, వారిచేత సకల అకృత్యములు చేయించి వారి వినాశనమునకు దారితీసినది. కాలక్రమేణా ప్రక్షిప్తాలు చాలా వచ్చిచేరటముచేత, రావణాసుర, ధుర్యోధనులను ఎందుకు మహర్షులు మనకుదాహరణగా చూపించారో నన్నది ఇప్పటి తరమువారికి తెలియకుండాపోయి, వారే నాయకులు అన్న భ్రాంతిలో పడిపొతున్నారు. నిజానికి వారు ఆయా పురాణాలలో ప్రతినాయకులు మాత్రమే. వారి దుర్గుణములు వారి వ్యక్తిత్వాలను అధికముగా ప్రభావితము చేసినవి. ప్రతివ్యక్తిలోను మంచి చెడు అనేవి రెండూ వుంటాయి. ఏది వ్యక్తిత్వాన్ని ప్రభావితము చేస్తే దానిచేత వాడు వ్యవహరించబడతాడు.
ధుర్యోధనుని పరిపాలన మహాభారతములో ఎక్కువగా ప్రస్తావనలేదు. వాడు ఉన్న పరిపాలనను కొనసాగించినట్లే వ్యాసులవారు తెలిపారు. పైగా ధర్మాన్ని అనుసరించే భీష్మాచార్యులు పరిపాలనా వ్యవహారములు చూస్తూండేవారు.
శ్రీరాముడు యుద్ధసమయానికే సకల విద్యాపారంగతునిgaa వశిష్ట, విశ్వామిత్రులు తీర్చిదిద్దారు. శ్రీరాముడు రావణుని దగ్గర రాజనీతి నేర్చుకున్నది పూర్తిగా అవాస్తవము. ఎందుచేతనంటే, శ్రీరాముడు బ్రహ్మాస్త్రం ప్రయోగము చేసినంతనే ఆ అస్త్రము రావణుని హృదయములో గుచ్చుకుని అతని ప్రాణములు తీసి, తిరిగి శ్రీరాముని అమ్ములపొది చేరినది. (యుద్ధకాండ 111 వ సర్గ)
ధుర్యోధనుడు యుద్ధానికి వెడుతూ తల్లి ఆశ్శీసులు పొందగోరి పాదాభివందనము చేస్తాడు.గాంధరి వాక్సుద్ధి కల పతివ్రత. అప్పుడు గాంధారి "నువ్వు యుద్దములో జయిస్తావు" అని కొడుకుని దీవించకుండా "యతోధర్మ: తతో జయ:" అని దీవిస్తుంది. ఇందువల్ల సుయోధనుడు అధర్మ ప్రవర్తునుడు అని తల్లి చెప్పకయే చెప్పినది.
వేదవతి వృత్తాంతము కూడా వాల్మీకి రామాయణము లోనిది కాదు.
కాబట్టి ప్రక్షిప్తాలు ఆధారము చేసుకొని, వారి సుగుణములు మనము ఉగ్గడించటము ప్రస్తుత పరిస్థితులలో అవాంచనీయము.
నందిరాజు వారు మళ్ళీ నన్ను గురు అర్జునదేవ్ నుండి త్రేతాయుగానికి, ద్వాపరయుగానికీ తీసుకు వెళ్ళీపోయారు.
రావణుడు బ్రహ్మదేవుని వంశీకుడు. పులస్త్యుడు బ్రహ్మ మానస పుత్రుడు, ప్రజాపతి, మహర్షి. ఆయన కుమారుడు విశ్రావసు మహర్షి. అతడి భార్య దైత్య రాజకుమారి కైకసి. వారి కుమారుడు రావణుడు. అతని చెల్లెలు మీనాక్షి, తరువాత శూర్పణఖగా ప్రసిద్ధం. వేదవేత్త. సామగానంలో పేరెన్నికగన్నవాడు. గొప్పవీణావాదకుడు. మహా శివభక్తుడు, తాపసి.
యక్ష రాజు, ఉత్తరదిక్పాలకుడు కుబేరుడు అతని సవతి సోదరుడు. బ్రహ్మను గూర్చి తపస్సుచేసి వరాలు పొందాడు. హిమాలయాలలో తపస్సుచేసి శివుని మెప్పించాడు. ఆయన తపస్సుచేసిన స్థలమే రాక్షస థల్, కైలాస పర్వతం సమీపములోని మానస సరోవరం పక్కనే ఉంటుంది. లంకానగరాన్ని కుబేరుడు నిర్మించాడు. పుష్పక విమానంలో యక్షలోకానికి, లంకకూ మధ్య తిరిగేవాడు. దీనిని రావణుడు వశపరచుకొని, విమానాన్ని కూడా స్వంతం చేసుకున్నాడు. రావణుడు మంచి పాలకుడు. అతని పాలనలో లంక ఐశ్వర్యంతో తులతూగినది. అంత సంపద గల పట్టణం ఆసమయంలో భారతదేశంలో లేదు. రావణుడు మహాపండితుడు. జ్యోతిషం, వ్యాకరణం, మంత్ర శాస్త్రం, ఆయుర్వేదం వంటి శాస్త్రాలలో నిష్ణాతుడు. ఆయన ప్రతిష్ఠించిన శివాలయాలు ఎన్నోఉన్నాయి. ఆయన పూజించిన అమ్మవారి విగ్రహమే కాశ్మీరులో శ్రీనగరం సమీపంలోని క్షీర భవానీ ఆలయం. ఆయనకే ఆలయాలు, ఉన్నాయి. ఆయన ఋషియైన మంత్రాలున్నాయి.
ఆయన గొప్ప రాజ నీతిజ్ఞుడు. ఆయన యుద్ధరంగంలో రామబాణంతో పడి ఉన్నప్పుడు రామ లక్ష్మణులు ఆయన వద్దకు వెళ్ళి ప్రార్థించి రాజనీతి నేర్చుకుంటారు. ఇది బెంగాల్ లో ప్రచారంలో ఉన్న కృత్తివాస రామాయణంలో ఉన్నది. (English - Sudha Majumdar, The Ramayana) ఇందులో Rama learns statecraft from Ravana అనేభాగం చాల సంవత్సరాలక్రితం నేను చదివాను. నాకు ఒక విషయంగుర్తుంది – “రామా మంచిపని చేయాలనే ఆలోచన కలిగినప్పుడు తడవు లేకుండా చెయ్యి. చెడుపని చేయవలసి వచ్చినప్పుడు దానిని మర్నాటికి వాయిదా వెయ్యి. మంచి చెడూ నీ అంతరాత్మకు తెలుస్తూనే ఉంటాయి. నీవు లంకకు వారధినిర్మించినట్లు, నాకు భూమికి స్వర్గానికి మార్గం నిర్మించాలనే ఆలోచన వచ్చింది. ఇది నేను చేయగలిగిన పని. దానిని వాయిదా వేశాను. శూర్ఫణఖ చెప్పగానే ఒక క్షణం కూడా ఆగకుండా ఆలోచనా రహితంగా సీతను తీసుకొని వచ్చి ఈ స్థితికి వచ్చాను " అని చెబుతాడు.
రావణాసురుడు తన వరబలంతో ఊర్ధ్వలోకాలు, అధోలోకాలు వశపరచుకున్నాడు. భూలోకమే ఆయనకు పూర్తిగా వశం కానిది. వాలిచేతులో పరాభవంపొందాడు. శ్రీ రాముడు కూడా ఎంతో ప్రయత్నంమీదే రావణుని వధించాడు. అగస్త్యుడు ఆదిత్యహృదయం ప్రసాదించాడు. “సర్వ శత్రు వినాశనం, జయావహం జపేన్నిత్యం” అని హామీ ఇచ్చాడు. శివాంశతో పుట్టిన ఆంజనేయుడు రక్షించాడు. వాయువు బాణాన్ని సరియైనచోట తగిలేలా చేశాడు. రాముడు మానవుడిని అన్నభావంతోనే ఉన్నా, దేవతల సహకారంతోటే రావణుని జయింప గలిగాడు. రావణుని భార్య మండోదరి. ఆమె మహాపతివ్రత. ఇప్పుడు చెప్పే శ్లోకం ఆవిడ సీత వంటి పతివ్రత అని చూపిస్తుంది.
అహల్యా ద్రౌపదీ సీతా తారా మండోదరీ తథా ।
పంచకన్యా స్మరేన్నిత్యం మహాపాతకనాశినీ ||
రావణుడి ఏకైక బలహీనత స్త్రీ. అనేక భార్యలున్నారు ఆయనకు. పేర్లు తెలియవు. వేదవతి కథ తెలిసినదే. సుందరకాండలో లంకకు వచ్చిన హనుమ మొదట రావణుని అంతః పురంలోనే సీతకై వెదకుతాడు. అక్కడ అనేక సుఖించి నిద్రిస్తున్న అనేక స్త్రీలు - దేవ కాంతలు, యక్ష కాంతలు, మానవ కాంతలు, వీరందరి మధ్య ఆయన శయనించడం హనుమంతుడు చూచాడు. సీతను ఆయన బలవంతపెట్టే ప్రశ్నలేదు. సీత ఎవరో ఆయనకు తెలుసు. సీత రావణునికి మండోదరి వలన పుట్టిన కుమార్తె. వేదవతి రావణుని ఇంటిలో పుట్టినప్పుడు, రావణుడే ఆ శిశువును పేటికలో పెట్టి సముద్రంలో వదిలేస్తాడు. అదే జనకునికి తరువాత భూమిలో దొరుకుతుంది. మండోదరికికూడా సీత ఎవరో తెలుసు. ఇది వాల్మీకి రామాయణంలో ఉందో లేదో నాకు తెలియదు. రావణుడు తన రెండో జన్మ పూర్తిచేసుకొని హరిని దర్శించి ఆయన చేతిలో మరణించి వైకుంఠానికి త్వరితంగా వెళ్ళే ప్రయత్నమే సీతాపహరణం అని అనుకుంటాను.
అహల్యా ద్రౌపదీ సీతా తారా మండోదరీ తథా ।
పంచకన్యా స్మరేన్నిత్యం మహాపాతకనాశినీ ||
రావణుడి ఏకైక బలహీనత స్త్రీ. అనేక భార్యలున్నారు ఆయనకు. పేర్లు తెలియవు. వేదవతి కథ తెలిసినదే. సుందరకాండలో లంకకు వచ్చిన హనుమ మొదట రావణుని అంతః పురంలోనే సీతకై వెదకుతాడు. అక్కడ అనేక సుఖించి నిద్రిస్తున్న అనేక స్త్రీలు - దేవ కాంతలు, యక్ష కాంతలు, మానవ కాంతలు, వీరందరి మధ్య ఆయన శయనించడం హనుమంతుడు చూచాడు. సీతను ఆయన బలవంతపెట్టే ప్రశ్నలేదు. సీత ఎవరో ఆయనకు తెలుసు. సీత రావణునికి మండోదరి వలన పుట్టిన కుమార్తె. వేదవతి రావణుని ఇంటిలో పుట్టినప్పుడు, రావణుడే ఆ శిశువును పేటికలో పెట్టి సముద్రంలో వదిలేస్తాడు. అదే జనకునికి తరువాత భూమిలో దొరుకుతుంది. మండోదరికికూడా సీత ఎవరో తెలుసు. ఇది వాల్మీకి రామాయణంలో ఉందో లేదో నాకు తెలియదు. రావణుడు తన రెండో జన్మ పూర్తిచేసుకొని హరిని దర్శించి ఆయన చేతిలో మరణించి వైకుంఠానికి త్వరితంగా వెళ్ళే ప్రయత్నమే సీతాపహరణం అని అనుకుంటాను.
సుయోధనుడు
సుయోధనుణ్ణి గురించి క్లుప్తంగా వ్రాస్తాను. ఆయన మహావీరుడు. గదా యుద్ధంలో భీముని మించినవాడు. పాండవులు కృష్ణుని మేనత్తయైన కుంతీదేవి కొడుకులు. అర్జునుడు కృష్ణుని చెల్లెలు భర్త. దుర్యోధనుడు కృష్ణుని వియ్యంకుడు. బలరాముని ప్రియ శిష్యుడు. సుయోధనుడు మంచి ప్రభువు. అరణ్యవాస కాలం అద్భుతంగా పరిపాలించాడు. ఋషులను పూజించాడు. బ్రాహ్మణులను గౌరవించాడు. స్నేహ శీలి. కర్ణుని మించిన దాన గుణం కలవాడు. అందుకే రాజసూయయాగంలో దానాలిచ్చే బాధ్యత ధర్మరాజే దుర్యోధనునికి ఇస్తాడు. చత్తీస్ గఢ్ ఆంధ్రా సరిహద్దులలోని వనవాసీలు దుర్యోధనుడి పేరు పెట్టుకుంటారు. ధర్మ రాజు సుయోధనుని కంటె పెద్దావాడవడంచేత, రాజ్యమంతా సంపాదించినది పాండు రాజే అవడం వలన ధర్మజుని ధర్మ ప్రవర్తన వలన ధృతరాష్ట్రుడు ధర్మరాజుకి యువరాజ పట్టాభిషేకం చేస్తాడు. చిన్నతనం నుండీ పాండవులంటే ఈర్ష్య. ఈ ఒక్క దుర్గుణమే అతడి చేత చెడు పనులు చేయించింది.
దుర్యోధనుడు దైవాంశ సంభూతుడే. కృష్ణుడు అహం కాలోస్మి ఆని గీతలో చెప్పాడు. ద్వాపరయుగం కలియుగం కాలంలో బాగాలు. ద్వాపర, కలియుగాల సంధికాలమే భారతకథను నడిపించింది. ద్వాపరుడు శకుని, కలి పురుషుడు సుయోధనుడు. జూదంలో ఓడిపోడం సహజమే. ఇక్కడ ధర్మరాజే వ్యసన పరుడు. కాని అది మాయా జూదం. శకుని మోసమే జూదంలో ధర్మజుని ఓడించింది. ధర్మజుని వ్యసన పరత్వమే తమ్ములను, భార్యనూ పణం గా ఒడ్డడానికి దారితీసింది. కాని తరువాత ద్రౌపది విషయంలో నిండు సభలో మహామహుల సమక్షంలో జరిగిన అత్యాచారమే కౌరవుల వినాశానికి, దుర్యోధనుని ఊరుభంగానికీ దారితీసింది. ఇది కలికాల మహిమ.
ఆరోజులలో రాజులెవరూ ఏక పత్నీవ్రతులు కాదు. సుయోధనుని పట్టమహిషి భానుమతీదేవి ఒక్కతే విఖ్యాతి చెందినది. శల్యపర్వంలో దుర్యోధనుడు గదాయుద్ధంలో పడి పోయినప్పుడు అతని భార్యలు వచ్చి చూచారని ఉన్నది. నేను ఈమధ్య “Critical Perspectives on the Mahabharata" Ed A K Parmar, Sarup and Sons, Delhi, 2002 పుస్తకం చూచాను. అందులో ఊరుభంగ సమయంలో సుయోధనుని ప్రవర్తన, ఆయన నాయకత్వ లక్షణాలు అనే వ్యాసం ఉన్నది. అందులో మాళవి, పౌరవి అనే దుర్యోధనుని ఇతర భార్యల ప్రసక్తి వస్తుంది. ఈ ఊరుభంగ అనే సంస్కృత నాటకం కర్త భాసుడు. భాసుడు కాళిదాసుకు పూర్వుడు. ఊరుభంగమై పడిపోయాక కృష్ణునితో దుర్యోధనుడు ఇలా అన్నాడని చెబుతారు
జానామి ధర్మం న చ మే ప్రవృత్తిః,
జానామ్యధర్మం న చ మే నివృత్తిః;
కేనాపి దేవేన హృది స్థితేన
యథా నియుక్తోస్మి తథా కరోమి"
ధర్మం తెలుసు ఆచరించాలనే ఉత్సాహం లేదు.అధర్మం తెలుసు విడవాలనిలేదు
హృదయంలో ఉన్నదేవా! నీవేది నిర్ణయిస్తే అలాచేస్తాను.
జానామ్యధర్మం న చ మే నివృత్తిః;
కేనాపి దేవేన హృది స్థితేన
యథా నియుక్తోస్మి తథా కరోమి"
ధర్మం తెలుసు ఆచరించాలనే ఉత్సాహం లేదు.అధర్మం తెలుసు విడవాలనిలేదు
హృదయంలో ఉన్నదేవా! నీవేది నిర్ణయిస్తే అలాచేస్తాను.
JAJAI SARMA
భర్తృహరి ఇలా చెప్పాడు.
కేయూరాణి న భూషయంతి పురుషం హారాః న చంద్రోజ్జ్వలాః
న స్నానం న విలేపనం న కుసుమం నాలంకృతా మూర్ధజా
వాణ్యేకా సమలంకరోతి పురుషం యా సంస్కృతా ధార్యతే
క్షీయంతేऽఖిల భూషణాని సతతం వాగ్భూషణం భూషణం !!
పై శ్లోకానికి తెలుగులో పద్యము.
భూషలు కావు మర్త్యునికి భూరి మయాంగద తార హారముల్
భూషిత కేశ పాశ మృదు పుష్ప సుగంధ జలాభిషేకముల్
భూషలు కావు పూరుషుని భూషితు జేయు పవిత్ర వాణి వా
గ్భూషణమే సుభూషణము భూషణముల్ నశియించునన్నియున్ !!
ఈ పై విషయములు కాని, వ్రాయబోయు విషయములు కాని మీకు తెలియనివి కావు. కాని మీ వ్యాసము చదివినతరువాత కొంతమంది పిన్నలు ప్రతినాయకులను అనుసరించే ధోరణి అవలంబించకుండా, ఈ నాలుగు వాక్యములు.
మనకి మూలము వాల్మికి ప్రసాదిత శ్రీమద్రామాయణము ఆధారము గా చేసుకుని శ్రీరామాయణము లోని వ్యక్తిత్వాలు అర్ధము చేసుకోవాలి. అలాగే శ్రీమద్భారతము., వ్యాస ప్రణీతము మూలము కదా!
పై పద్యాలలో భర్తృహరి చెప్పినట్లు శ్రీరామాయణ,శ్రీమధ్బారతములలోని ప్రతినాయకులకు , వారి భాషణములు వారికి భూషణములు కాలేక, వారిచేత సకల అకృత్యములు చేయించి వారి వినాశనమునకు దారితీసినది. కాలక్రమేణా ప్రక్షిప్తాలు చాలా వచ్చిచేరటముచేత, రావణాసుర, ధుర్యోధనులను ఎందుకు మహర్షులు మనకుదాహరణగా చూపించారో నన్నది ఇప్పటి తరమువారికి తెలియకుండాపోయి, వారే నాయకులు అన్న భ్రాంతిలో పడిపొతున్నారు. నిజానికి వారు ఆయా పురాణాలలో ప్రతినాయకులు మాత్రమే. వారి దుర్గుణములు వారి వ్యక్తిత్వాలను అధికముగా ప్రభావితము చేసినవి. ప్రతివ్యక్తిలోను మంచి చెడు అనేవి రెండూ వుంటాయి. ఏది వ్యక్తిత్వాన్ని ప్రభావితము చేస్తే దానిచేత వాడు వ్యవహరించబడతాడు.
ధుర్యోధనుని పరిపాలన మహాభారతములో ఎక్కువగా ప్రస్తావనలేదు. వాడు ఉన్న పరిపాలనను కొనసాగించినట్లే వ్యాసులవారు తెలిపారు. పైగా ధర్మాన్ని అనుసరించే భీష్మాచార్యులు పరిపాలనా వ్యవహారములు చూస్తూండేవారు.
శ్రీరాముడు యుద్ధసమయానికే సకల విద్యాపారంగతునిgaa వశిష్ట, విశ్వామిత్రులు తీర్చిదిద్దారు. శ్రీరాముడు రావణుని దగ్గర రాజనీతి నేర్చుకున్నది పూర్తిగా అవాస్తవము. ఎందుచేతనంటే, శ్రీరాముడు బ్రహ్మాస్త్రం ప్రయోగము చేసినంతనే ఆ అస్త్రము రావణుని హృదయములో గుచ్చుకుని అతని ప్రాణములు తీసి, తిరిగి శ్రీరాముని అమ్ములపొది చేరినది. (యుద్ధకాండ 111 వ సర్గ)
ధుర్యోధనుడు యుద్ధానికి వెడుతూ తల్లి ఆశ్శీసులు పొందగోరి పాదాభివందనము చేస్తాడు.గాంధరి వాక్సుద్ధి కల పతివ్రత. అప్పుడు గాంధారి "నువ్వు యుద్దములో జయిస్తావు" అని కొడుకుని దీవించకుండా "యతోధర్మ: తతో జయ:" అని దీవిస్తుంది. ఇందువల్ల సుయోధనుడు అధర్మ ప్రవర్తునుడు అని తల్లి చెప్పకయే చెప్పినది.
వేదవతి వృత్తాంతము కూడా వాల్మీకి రామాయణము లోనిది కాదు.
కాబట్టి ప్రక్షిప్తాలు ఆధారము చేసుకొని, వారి సుగుణములు మనము ఉగ్గడించటము ప్రస్తుత పరిస్థితులలో అవాంచనీయము.
Vvs Sarma i agree with you fully. This trend of talking about these characters based on the notion that they are just imagined stories and criticizing them and modifying them has gone to far. But with tools like internet, this is what is happening. The so called theory that Bhagavad Gita is rational and Mahabharata is a myth is nonsense. I agree that we should not add to the raging fire.
No comments:
Post a Comment